pachanga do martes

Bueno, non estuvo mal de todo a pachanga deste martes pola tarde. O vidal ghestionou ben os rivales, ningún dixo que non, eu creo que lle teñen medo ó vidal, que en realidá non saben que é debil. Bueno ó que ibamos, a pachanga non tuvo moita historia, poderíase decir e de feito digo que ganamos algo así como 9-3 ou 10-3. Que máis da, o Valerio estuvo na meta hasta o minuto 40 aproximadamente, non tuvo grandes sobresaltos, porque os xogadores de campo mostramonos inexpugnables na defensa, vamos, que casi non tuvo que intervenir, e as poucas veces que o fixo, por algunha osadía do Penín (tamén conocido como Tinín) o Cancerbeiro deixoulle claro quen mandaba, 3 pasos largos, grito al cielo e balón a las estrellas, o Pinín que cede ante o empuje do gardameta y sanseacabó. Nas postrimerías do encontro o gardameta buscou fortuna lonxe da portería e andúbelle nas costillas a un rival que osou rondar polos nosos dominios, bien hecho.
Tuvemos un fichaje novo, ajenciouno o representante Macías garlopa, non se lle viron malas maneiras e colaborou decisivamente na humillación infrinjida ós rivales. Todo moi bonito. O certo é que perdonamos bastante e ó final o choque dejenerou, xa non era bonito, o cansancio facía mella nos xogadores e o Porteiro decidiu como dixen antes buscar sorte adiante. Houbo un silencio, (nadia quería ocupar o seu lugar e tuvo que ceder o home máis decisivo con moita diferencia do encontro mostrándose magnífico unha vez máis tamén debaixo dos paus). O partido non tuvo moita máis historia, simplemente resaltar que se notaba que lle faltaba moito ritmo de competición ós rivales, ós que lle pasamos por encima como unha máquina desengresada de mallar no centeo). Solo un apunte, nos minutos finales, minutos basura tamén chamados, tiñá que ir pa meta o noso puyol e o moi cabrón non quería, prefería marchar pero ó final impúxose a cordura e ocupou o lugar que lle correspondía por lei natural de pachanga.
llo carallo.